Voordat er met de bouw van de maquette kan worden begonnen moet er een nauwkeurige kaart worden gemaakt. Dankzij de medewerking van de gemeente Maastricht is de stichting in het bezit van een digitale kaart van de stad. Helaas is dit de huidige situatie. Er moet dus het een en ander aan veranderd worden om de kaart bruikbaar te maken voor de situatie in 1867.
Als eerste moeten alle gebouwen buiten de singels van de kaart verwijderd worden, behalve de nog bestaande restanten van de vestingwerken.
Om elk gebouw thuis te kunnen brengen wordt de kaart vervolgens in blokken opgedeeld. Binnen de blokken krijgt daarna elk gebouwd object een eigen volgnummer.
De stad.
Het stratenplan wordt in grote lijnen gereconstrueerd door de kadasterkaarten van 1823 en 1880 te vergelijken met de huidige kaart. Het is niet nodig de hele stad in één keer achter elkaar uit te tekenen. De straten die het eerst bebouwd worden op de maquette worden ook het eerste uitgewerkt op de kaart.
Dankzij de maatvastheid van de digitale ondergrond past later alles precies aan elkaar.
Wel wordt de stadsomwalling al helemaal ingetekend omdat die de begrenzing vormt van de binnenstad. Dit gebeurt op basis van de nog aanwezige restanten en de kadasterkaarten van 1823.
De vestingwerken.
Voor de reconstructie van de vestingwerken wordt gebruik gemaakt van een groot aantal bronnen. De belangrijkste op een rij:
Naar "De Kaart van Maastricht 1867."
Naar "Het onderzoek"
Naar "home"